دهی از دهستان برج اکرم بخش فهرج شهرستان بم. سکنۀ آن 238 تن است. آب آن از قنات است. محصول عمده آنجا خرما و حنا. راه آن فرعی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
دهی از دهستان برج اکرم بخش فهرج شهرستان بم. سکنۀ آن 238 تن است. آب آن از قنات است. محصول عمده آنجا خرما و حنا. راه آن فرعی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
دهی از دهستان پشت رود است که در بخش فهرج شهرستان بم و در 18 هزارگزی باختر فهرج و 2 هزارگزی راه شوسۀ بم به زاهدان است جلگه و گرمسیر است و130 تن سکنه دارد. آب آن از قنات و محصول آنجا خرما، حنا و لبنیات است شغل اهالی زراعت و گله داری است وراه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
دهی از دهستان پشت رود است که در بخش فهرج شهرستان بم و در 18 هزارگزی باختر فهرج و 2 هزارگزی راه شوسۀ بم به زاهدان است جلگه و گرمسیر است و130 تن سکنه دارد. آب آن از قنات و محصول آنجا خرما، حنا و لبنیات است شغل اهالی زراعت و گله داری است وراه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
یا آب رکن آباد، نهر معروفی است از انهار شیراز که به قول صاحب فارسنامۀ ناصری رکن الدولۀ دیلمی در سنۀ 338 هجری قمری احداث نموده منبع این آب در یک فرسخ و نیمی شمال شرقی شیراز است و آب مذکور از تنگ ’اﷲاکبر’ عبور کند و صحرای مصلی و باغ نو و تکیۀ هفت تنان و چهل تنان و تکیۀ خواجه حافظ را مشروب نماید. (از حاشیۀ دیوان حافظ چ قزوینی و دکتر غنی). قنات رکن الدین دیلمی است که در شیراز بنیاد کرده است و آب آن به شهر می رسد و آبی لطیف و خوشگوار بود. (از آنندراج) (از انجمن آرا) (از شرفنامۀ منیری) (از لغت محلی شوشتر نسخۀ خطی کتاب خانه مؤلف) : ز رکن آباد ما صد لوحش اﷲ که عمر خضر می بخشد زلالش. حافظ. بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت کنار آب رکن آباد و گلگشت مصلی را. حافظ. رجوع به تاریخ مغول ص 540 و شیرازنامه ص 5 و 6 و 23 و 14 و سفرنامۀ ابن بطوطه چ مصر ج 1 ص 127 و 136 و فارسنامۀ ناصری ج 2 ص 21، 20 و نزهه القلوب ج 3 ص 115 و قاموس الاعلام ترکی ج 3 شود
یا آب رکن آباد، نهر معروفی است از انهار شیراز که به قول صاحب فارسنامۀ ناصری رکن الدولۀ دیلمی در سنۀ 338 هجری قمری احداث نموده منبع این آب در یک فرسخ و نیمی شمال شرقی شیراز است و آب مذکور از تنگ ’اﷲاکبر’ عبور کند و صحرای مصلی و باغ نو و تکیۀ هفت تنان و چهل تنان و تکیۀ خواجه حافظ را مشروب نماید. (از حاشیۀ دیوان حافظ چ قزوینی و دکتر غنی). قنات رکن الدین دیلمی است که در شیراز بنیاد کرده است و آب آن به شهر می رسد و آبی لطیف و خوشگوار بود. (از آنندراج) (از انجمن آرا) (از شرفنامۀ منیری) (از لغت محلی شوشتر نسخۀ خطی کتاب خانه مؤلف) : ز رکن آباد ما صد لوحش اﷲ که عمر خضر می بخشد زلالش. حافظ. بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت کنار آب رکن آباد و گلگشت مصلی را. حافظ. رجوع به تاریخ مغول ص 540 و شیرازنامه ص 5 و 6 و 23 و 14 و سفرنامۀ ابن بطوطه چ مصر ج 1 ص 127 و 136 و فارسنامۀ ناصری ج 2 ص 21، 20 و نزهه القلوب ج 3 ص 115 و قاموس الاعلام ترکی ج 3 شود